2024-04-28T10:08:44+02:00 Zend_Feed_Writer https://www.piccantino.pl/ Piccantino polska@piccantino.com https://www.piccantino.pl/

2022-12-13T00:00:00+01:00 2022-12-13T00:00:00+01:00 https://www.piccantino.pl/info/magazyn/przepis-na-polski-swiateczny-piernik Piccantino polska@piccantino.com https://www.piccantino.pl/ Piernik to nieodzowny element Świąt Bożego Narodzenia w Polsce. Ciasto pełne korzennych aromatów, o pysznym, intensywnym smaku gości w prawie każdym polskim domu. Jego przygotowanie jest świąteczną, rodzinną tradycją, którą uwielbiają także najmłodsi. Obok karpia, pierogów i kapusty z grzybami, piernik jest symbolem polskich Świąt Bożego Narodzenia. Ciasto piernikowe spulchnia się zwykle proszkiem do pieczenia lub sodą oczyszczoną. Do jego wyrobu stosuje się mąkę pszenną lub żytnią; można również obie te mąki zmieszać w proporcji pół na pół. Aby nadać ciastu piernikowemu charakterystyczny smak i zapach, sporządza się je z dodatkiem miodu i przypraw korzennych. Miód naturalny dodaje się po rozpuszczeniu lub lekkim zrumienieniu. Można go zastąpić miodem sztucznym lub cukrem i karmelem. Z przypraw korzennych dodaje się przede wszystkim cynamon i goździki; w mniejszych ilościach można również użyć gałki muszkatołowej oraz imbiru i ziela angielskiego. W sprzedaży są specjalne mielone mieszanki przypraw do pierników. Piernik należy przyrządzać na kilka dni przed spożyciem, gdyż dopiero po pewnym czasie nabiera pulchności. Przechowuje się go najlepiej w chłodnym i suchym miejscu, gdzie może “leżeć” pod przykryciem nawet kilka miesięcy. Oto przepis na polski piernik świąteczny: Składniki: 35 dag miodu 20 dag cukru 4 jaja 2 łyżki wody łyżka masła 1 kg mąki 2 łyżeczki sody oczyszczonej łyżeczka mielonego cynamonu łyżeczka mielonych goździków karmel zrobiony z łyżeczki cukru 20 dag grubo posiekanych orzechów włoskich 10 dag sparzonych rodzynków tłuszcz do formy Przygotowanie: Rozgrzać piekarnik do 160°C. Masło utrzeć, aż będzie miało konsystencję śmietany. Dodać żółtka utarte z cukrem, mąkę zmieszaną z sodą, roztopiony miód i karmel (łyżeczkę cukru zwilżyć wodą, zrumienić). Ciasto wyrobić łyżką, aby nie było grudek. Dodać orzechy i rodzynki. Wsypać przyprawy i dodać ubitą z białek pianę. Ostrożnie, ale starannie wymieszać i przełożyć do wysmarowanej tłuszczem formy. Wstawić ciasto do piekarnika i piec ok. 50 min. Ostrożnie sprawdzać patyczkiem, aby piernik nie opadł. Ciasto wyłożyć z formy po całkowitym wystygnięciu. Przepis na piernik można do woli i wedle uznania przekształcać, dodawać lub pomijać niektóre składniki. Piernik można zrobić bez bakalii, a po wystygnięciu można go przełożyć np. marmoladą. Daj się ponieść kreatywności i delektuj się polskim piernikiem na Święta! Wesołych Świąt!

2022-12-06T00:00:00+01:00 2022-12-06T00:00:00+01:00 https://www.piccantino.pl/info/magazyn/chutney-sos-do-maczania-ktory-odmienil-kulinarny-swiat Piccantino polska@piccantino.com https://www.piccantino.pl/ Aromatyczne kolory – tak można scharakteryzować chutney, przyrządzane ze świeżych owoców i egzotycznych przypraw. Nic dziwnego: ich ojczysty kraj, Indie, od wieków uważany jest za królestwo bogatych kolorów, atrakcyjnych zapachów i intensywnych aromatów. Inspiracja gospodyń domowych i szefów kuchni W okresie kolonialnym Anglicy, którzy kochali podróże, przywieźli do Europy nieznane jeszcze chutney. Gotowane dipy - sosy do maczania - z owoców, cebuli i przypraw były tak dobrze przyjmowane, że brygady gospodyń domowych i personelu kuchennego opracowały wyszukane przepisy z wykorzystaniem regionalnych składników. Egzotyczne owoce jak mango czy ananasy zastąpiono morelami, śliwkami, wiśniami czy słodszymi odmianami dyni. Stare książki kucharskie wciąż ujawniają zadziwiająco wyrafinowane kreacje i wskazówki dotyczące przygotowania. Przesąd dotyczący wybielania źle ugotowanych potraw sosem nie dotyczy chutney: w ekskluzywnej gastronomii sztuka ich opracowywania i produkcji jest nadal postrzegana jako zadanie mistrza. Nawiasem mówiąc, mówi się, że „chutney” jest pochodną hinduskiego słowa oznaczającego „lizać”. Apetyczna odmiana Gama smaków jest również niesamowita: od owocowych i pikantnych, przez kwaśne i pikantne, po niebezpiecznie pikantne i nieszkodliwie słodkie. Co więcej, chutney są wszędzie mile widzianymi gośćmi: czy to na grillu, czy w najlepszej restauracji, czy to ze śródziemnomorską terriną rybną, pikantnymi kotletami czy wybornymi serami. Przeważnie intensywne łaskotanie podniebienia o konsystencji dżemu prawie nigdy nie spotyka się z odmową. Chutney pobudza apetyt, uzupełnia dobrą kuchnię, a nawet demonstruje odrobinę kosmopolityzmu. Dodatkowo: szczególnie w ciemnych porach roku te kolorowe sosy zachwycą nie tylko swoją barwą, ale będą smakowymi pocieszycielami. Wniosek: te sosy do maczania pozwolą odkryć wiele nowych smaków i świetnie sprawdzą się na prezent. Czy chciałbyś sam stać się kreatywny i szukasz prostego podstawowego przepisu? Proszę bardzo. 1 kg owoców lub słodkich warzyw, takich jak dynia i burak 250 gramów cukru 0,5 litra octu lub 0,25 litra octu (w przypadku cierpkich owoców zaleca się mniej octu) 1 duża cebula lub 2 średnie cebule (zwykle preferowana jest żółta cebula) Jakiś bezsmakowy olej, np. olej słonecznikowy 2 łyżki musztardy w proszku lub grubo rozgniecionych nasion gorczycy, 1 łyżeczka drobnej soli Przygotowanie Pokrój cebulę tak drobno, jak lubisz i zeszklij na oleju. Następnie dodaj ocet i cukier, krótko zagotuj, a następnie wymieszaj z pozostałymi składnikami. Chutney powinien gotować się pod przykryciem na średnim ogniu przez co najmniej 20 minut. Jeśli płyn zbyt szybko odparowuje, należy dodać trochę wody. Ale oszczędnie, bo chutney na końcu powinien zawierać mało płynu. Aby wydłużyć okres przydatności do spożycia, napełnij sterylne słoiki i szczelnie zamknij. Możesz uzupełnić ten przepis przyprawami, chili, imbirem lub alkoholem, takim jak whisky lub wino deserowe, według własnego gustu.

2022-11-29T00:00:00+01:00 2022-11-29T00:00:00+01:00 https://www.piccantino.pl/info/magazyn/trzy-wskazowki-dzieki-ktorym-pieczone-jablka-beda-jeszcze Piccantino polska@piccantino.com https://www.piccantino.pl/ Sezon pieczonych jabłek jest wyjątkowy: wieczorne niebo coraz częściej przybiera teraz niezrównany aksamitny błękit, życie drzemie w ogrodach i parkach, a nawet najbardziej uparta zgiełk na ulicach wyparowuje nieco wcześniej niż zwykle. Pieczone jabłka idealnie pasują do tego spokojnego nastroju, a co najlepsze są bardzo proste w przygotowaniu. Co sprawia, że pieczone jabłka smakują jeszcze lepiej? Na co zwrócić uwagę podczas ich przygotowania i co warto dodać - o tym dowiesz się z porad poniżej. Numer jeden - odmiana jabłek Po pierwsze: wybór odmiany to nie tyle smak, co konsystencja. Jabłka muszą być jędrne, aby nie rozpadały się podczas pieczenia i aby można wyciągnąć je łyżką z piekarnika. Popularne są tu odmiany świąteczne, takie jak „Der Schöne aus Boskoop” - w skrócie: Boskop, Cox Orange, Berlepsch, Jonagold i Gravensteiner. Wiele osób uważa, że ich smak jest raczej kwaśny lecz jest to raczej ich zaletą. Jabłka można przecież nadziać czymś słodkim i zachwycać się tym wyjątkowym połączeniem. Numer dwa - nadzienie Punkt drugi wydaje się być prosty, jednak warto zwrócić uwagę na odpowiedni sposób nadziewania - taki, aby nadzienie nadało owocom wyjątkowego smaku. Nie należy robić w jabłku zbyt dużej dziury, aby nadzienie nie wylało się na blachę, gdyż cała praca pójdzie wtedy na marne. Czym można nadziewać jabłka? Możliwości jest wiele: klasyczne nadzienie to mieszanka orzechów włoskich i laskowych lub same migdały. Można spróbować czegoś wyjątkowego i nadziać jabłka marcepanem, rodzynkami, odrobiną cukru cynamonowego lub miodu. Wytrawni smakosze mogą pokusić się o nadzienie z Amaretoo Cointreau. Gdy wszystkie składniki zostaną wymieszane w jednolitą masę, należy nadziać nimi jabłka i gotowe! Owoce należy piec na blasze, ale nie powinno układać się ich zbyt ciasno. Numer trzy - pieczenie Jabłko w kąpieli - co jest tu ważne? Płyn należy wlać do naczynia żaroodpornego. Idealną mieszanką będzie tu sok jabłkowy w połączeniu z białym winem - płyn musi dobrze zakryć spód. Jeśli pieczone jabłka chcesz podać swoim dzieciom zamiast wina można do soku jabłkowego wrzucić kilka goździków. W zależności od piekarnika owoce należy piec w temperaturze od 160 do 180 stopni w piekarniku z obiegiem lub w 180 do 200 stopniach przy grzaniu góra/dół. W zależności od ich wielkości jabłek czas pieczenia będzie wynosił od 20 do 30 minut. Jabłka można podać z sosem waniliowym lub lodami waniliowymi, jednak nie jest to konieczność. Można podać je z winem lub w wersji bezalkoholowej z łagodną, czarną herbatą oolonga lub rooibos. Jeśli szukasz inspiracji, jak zrobić nadzienie do jabłek, podrzucamy pomysł: Na około 4 jabłka potrzebujesz: 40 g rodzynek lub innych suszonych owoców (morele, śliwki itp.) 4 cl Rumu, Amaretto lub Cointreau 40 g posiekanych orzechów (orzechy włoskie, orzechy laskowe) 30 g posiekanych migdałów 70 g surowej masy marcepanowej 1 szczypta mielonego cynamonu 1 szczypta zmielonych goździków (opcjonalnie) Krótko podpiecz posiekane orzechy i migdały na patelni i wrzuć do miski. Wymieszaj z pozostałymi składnikami na gładką masę, odstaw na chwilę. Jabłka nadziewać masą i wstawić do piekarnika. Gotowe!

2022-11-08T00:00:00+01:00 2022-11-08T00:00:00+01:00 https://www.piccantino.pl/info/magazyn/zupa-gulaszowa-wegierska-potrawa-narodowa Piccantino polska@piccantino.com https://www.piccantino.pl/ Zupa gulaszowa (węg. Gulyásleves) została nazwana na cześć osoby, która strzegła „guly”, stada bydła. Pasterz był określany jako „Gulyás” od X do XIII wieku. Jednak samo danie zostało wynalezione dopiero znacznie później. Pasterze lubili przygotowywać wołowinę w metalowych garnkach na świeżym powietrzu. W XIX wieku zupa gulaszowa podbiła nie tylko kuchnię mieszczańską, ale i arystokratyczną. Głównymi składnikami zupy, która stała się węgierskim daniem narodowym, są papryka, ziemniaki, marchew, kminek i wołowina. W dzisiejszych czasach jednak zamiast wołowiny można użyć prawie każdego rodzaju mięsa - na przykład mięsa owczego, wieprzowego czy drobiowego. Ale teraz do przygotowań! Pokażemy Ci tradycyjny przepis na węgierską zupę gulaszową. Lista składników: 600 g golonki wołowej 400 gramów ziemniaków 300 gramów czerwonej cebuli 2 duże marchewki 1 duża rzepa 1 papryka 1 mała laska selera 1 mały pomidor 3 ząbki czosnku 1 łyżka soli 1,5 łyżki papryki (z czego połowa może być chilli, w zależności od preferencji) 1 łyżeczka czarnego pieprzu 1 łyżeczka kminku mielonego 2 liście laurowe ½ pęczka pietruszki 5 listków selera 2 łyżki tłuszczu lub oleju 2,5 litra wody W tym przepisie zupa gulaszowa podawana jest z węgierskim kluseczkiem. Są to tak zwane „Csipetke”. Do przygotowania makaronu potrzeba: 80 g mąki wybornej 1 jajko 1 łyżeczka soli Gdy masz już niezbędne składniki, możesz zacząć przygotowywać. Należy pamiętać, że czas gotowania może się różnić w zależności od rodzaju mięsa. Na przykład drób wymaga mniej czasu gotowania. Przygotowanie zupy gulaszowej: Mięso opłucz, osusz, pokrój w 2 cm kostkę i na razie odstaw. Obierz cebulę i pokrój w drobną kostkę. Podsmaż na rozgrzanym tłuszczu. Do cebuli dodaj posiekaną paprykę i zalej 150 ml wody. Gotuj, aż nie będzie więcej tłuszczu. Teraz dodaj wołowinę i smaż, aż będzie biała. Dopraw solą i pieprzem, posyp kminkiem i dodaj zmiażdżony czosnek, pokrojony w kostkę pomidor, całą, obraną ze skóry paprykę i liście laurowe. Przykryj garnek pokrywką i gotuj we własnym soku przez 90 minut. Uwaga: jeśli chcesz wybrać bardziej pikantną wersję, ostre papryczki chili pojawią się później w zupie! W międzyczasie możesz przygotować makaron, dobrze ugniatając składniki i odrywając małe kawałki. Możesz później zostawić to w gotowej zupie na około 10 minut. Gdy makaron wypłynie na powierzchnię, jest gotowy. Teraz pokrój w kostkę marchew, buraki, seler i ziemniaki i dodaj je do zupy z posiekaną natką pietruszki i listkami selera i dodaj 2 - 2,5 litra wody. Przykryj i gotuj przez 50 minut. Zupa jest prawie gotowa. Teraz możesz dodać chilli i gotować przez kolejne 10 minut. Smacznego! Tym razem przepis pochodzi od Gábor, naszej koleżanki z zespołu tłumaczy pochodzącej z Węgier. Miłego gotowania.

2022-10-12T00:00:00+02:00 2022-10-12T00:00:00+02:00 https://www.piccantino.pl/info/magazyn/marka-tartuflanghe-zabierze-nas-do-truflowego-lasu Piccantino polska@piccantino.com https://www.piccantino.pl/ Co roku od października do końca listopada Alba i okoliczne miasteczka Piemontu zamieniają się w prawdziwy raj dla smakoszy, bo wtedy nadchodzi czas słynnych białych trufli. Ten niezwykły czas uświetnia słynny na całym świecie festiwal trufli. Na tym targowym wydarzeniu smakosze mogą do woli degustować trufli i oczywiście kupić najlepsze produkty. Jednym z najbardziej znanych specjalistów i handlarzy trufli jest firma "Tartuflanghe". Tartuflanghe ma swoje korzenie w malowniczym miasteczku Alba w Piemoncie. Poszukiwanie trufli ma tam długą tradycję, dlatego firma specjalizująca się w delikatesach przetwarza cenny rarytas w wielu produktach i prezentuje nowe zastosowania. W przeszłości trufla była „nakładana” na tagliatelle, Tartuflanghe umieszczała ją „w środku” bezpośrednio w produkcie. Trufla mogła być przechowywana tylko przez kilka dni, Tartuflanghe opracował proces kriosuszania. W ten sposób można konserwować trufle. Grzyb truflowy był pierwotnie rzadkim produktem dostępnym tylko dla zainteresowanych. Tartuflange poszerzył krąg nabywców, oferując nowoczesne produkty: od wyrafinowanych dań dla smakoszy po proste chwile rozkoszy. Efektywność w zarządzaniu łańcuchem dostaw i przetwarzaniu pozwoliła firmie Tartuflanghe rozwinąć szczególne relacje z najlepszymi restauracjami na świecie: dzięki ciągłym badaniom i rozwojowi w wewnętrznych warsztatach, kucharze ci tworzą innowacyjne produkty. Historia Tartuflanghe rozpoczęła się w Albie w 1968 roku, kiedy Beppe Montanaro otworzył restaurację specjalizującą się w grzybach i truflach. Kilka lat później postanowił przeforsować nowy pomysł na biznes: w 1975 roku wraz z żoną Domenicą założył firmę Tartuflanghe w Piobesi d'Alba. Dziś Tartuflanghe uprawia ponad 20 hektarów pól trufli w regionach Langhe, Roero i Monferrato. „Łowcy trufli” zbierają codziennie z tych obszarów leśnych. Gdy tylko cenne surowce mineralne trafiają do firmy, są one indywidualnie badane, selekcjonowane i skatalogowane zgodnie z ich walorami sensorycznymi i estetycznymi. Najlepsze świeże trufle są wysyłane na cały świat. Pierwsze specjalności truflowe powinny dać klientom możliwość delektowania się niezrównanym smakiem poza sezonem trufli. Dzięki temu celowi w 1990 roku powstał pierwszy na świecie makaron z truflami: „Tartufissima”, fantazyjna włoska nazwa, którą tłumaczy się jako „najlepsze z trufli”. W 1992 roku produkt został uznany za najlepszą nowość roku na Summer Fancy Food Show w Nowym Jorku. Idąc za przykładem „Tagliolini al tartufo”, do asortymentu dodano później risotto, polentę i serowe fondue. Receptury przygotowane przez Beppe odzwierciedlały autentycznie tradycyjną kuchnię piemoncką i od razu podbiły rynek haute cuisine. Tartuflanghe uzyskał międzynarodowe certyfikaty IFS – International Featured Standards oraz BRC – British Retail Consortium; oba są uznawane przez Global Food Safety Initiative. Te międzynarodowe standardy są uważane za podstawową kwalifikację w przemyśle spożywczym i wykazują zaangażowanie w bezpieczeństwo, jakość i legalność żywności. Umożliwiają również ciągły rozwój i ciągłe doskonalenie.

2022-10-11T00:00:00+02:00 2022-10-11T00:00:00+02:00 https://www.piccantino.pl/info/magazyn/polenta-i-carbonada-przysmak-z-wloskiej-doliny-aosty Piccantino polska@piccantino.com https://www.piccantino.pl/ Polenta - to praktycznie część DNA północnych Włochów, ponieważ to tradycyjne danie od dawna jest na stołach Piemontu, Lombardii, Trentino, Veneto itp. W międzyczasie stało się ono popularne nie tylko w północnych Włoszech, ale i poza nimi. Typowa polenta („żółta” polenta), jaką znamy dzisiaj, jest wytwarzana z mąki kukurydzianej i rozpowszechniła się we Włoszech dopiero po odkryciu Ameryki, kiedy kukurydza została przywieziona do Europy. Wcześniej przygotowywano polentę z innymi zbożami, takimi jak jęczmień, orkisz, żyto czy proso. Wraz z wprowadzeniem kukurydzy i jej rozprzestrzenieniem się w całych Włoszech, zwłaszcza w dolinie Padu, polenta bardzo szybko stała się podstawowym pożywieniem narodu włoskiego i rozwinęła się prawdziwa „cywilizacja polenty”. Ale: polenta to nie tylko polenta! Kiedy ludzie w Piemoncie mówią o polencie, od razu myślą o tej klasycznej kukurydzianej, ale w rzeczywistości istnieje wiele różnych rodzajów, które są przygotowywane z różnych rodzajów mąki. Na przykład polenta Taragna, typowa dla Valtelliny i innych obszarów Lombardii. Wytwarzana jest z mieszanki mąki kukurydzianej i gryczanej, która nadaje polencie ciemniejszy kolor. Z drugiej strony we Friuli i weneckim zapleczu rozpowszechniona jest biała polenta. Wykonany jest z kukurydzy Biancoperla, która charakteryzuje się perłowo białymi ziarnami. Biała polenta jest często podawana jako dodatek do różnych dań rybnych. Z kolei w rejonach Apeninów i Emilii Romagna występuje słodka polenta, do której używa się mąki kasztanowej. Oczywiście istnieje wiele innych rodzajów polenty. I nie tylko we Włoszech - od Afryki po Amerykę Łacińską polenta jest prawie wszędzie. Wszechstronna żywność Oczywiście jednym z powodów sukcesu polenty, poza dostępnością i niską ceną, jest jej wszechstronność. W przeszłości polenta była używana jako substytut chleba i była spożywana codziennie w wielu północnych regionach. Polenta może być spożywana jako przystawka, danie główne lub dodatek, pieczona w piekarniku i gotowana na zapiekanki lub smażona i chrupiąca. Jedni wolą czystą polentę, inni doprawiają ją serem lub uszlachetniają mięsem, grzybami lub warzywami. Podczas przygotowywania naprawdę nie ma ograniczeń. Polenta i carbonada alla valdostana Proponowany przez nas wariant polenty to klasyk w Dolinie Aosty. Polentę spożywa się tam w postaci czystej lub „concia” - to znaczy z dużą ilością masła i sera - w tym słynnej Fontiny. Ci, którzy wolą lżejszą wersję, powinni zdecydować się na czystą polentę. Jeśli lubisz polentę bogatą i smaczną, możesz udoskonalić ją według własnego uznania. Oczywiście, jeśli nie możesz znaleźć sera Fontina, możesz użyć innych wybranych serów i pod koniec gotowania stopić je w gorącej polencie. Nasz klasyk z Doliny Aosty to polenta z kiełbasą lub z carbonadą, rodzajem długo gotowanego gulaszu wołowego pochodzenia belgijskiego. Ten sposób przyrządzania polenty to doskonałe danie na chłodne jesienne lub zimowe dni, nie tylko w górach. Tutaj dowiesz się, jak przygotować ten wariant! Przygotowanie polenty Tradycyjnie polenta jest gotowana w miedzianym garnku nad kominkiem lub ogniem pieca, ciągle mieszając drewnianą łyżką. Obecnie nie stosuje się tej procedury, więc polentę można również przygotować w zwykłym garnku na kuchence. Ważne jest, aby ciągle mieszać, aby uniknąć przywierania lub przypalania. Do posiłku dla 4 osób potrzebujesz: 350 gramów mąki kukurydzianej 2 litry osolonej wody Najpierw zagotuj wodę. Następnie powoli dodawaj mąkę. Całość należy dobrze wymieszać, aby nie powstały grudki. Następnie polentę należy gotować na małym ogniu ciągle mieszając. Do przygotowania można użyć również wstępnie ugotowanej mąki z polenty, ale warto wykonać całość według tradycyjnej receptury, aby cieszyć się pełnym smakiem dania. Jeśli wybierzesz wariant Concia, przygotuj wybrany przez siebie ser pokrojony w kostkę. Pod koniec gotowania dodaj go do polenty wraz z dużą porcją masła. Przepis na karbonadę Aby przygotować pyszną karbonadę, potrzebujesz odrobiny cierpliwości i dobrych składników. Do marynowania mięsa należy zdecydować się na mocne czerwone wino, natomiast kawałek mięsa można wybrać według własnego uznania. Ważne jest tylko, aby cielęcina nie była zbyt tłusta. Składniki dla 4 osób: 800 gram cielęciny 60 gramów masła 1 litr czerwonego wina 1 łyżka oliwy z oliwek extra virgin 1 marchewka 1 laska selera 1 cebula 1 laska cynamonu 2 - 3 goździki 2 - 3 liście laurowe Mąka Sól Pieprz Przygotowanie: Przygotuj marynatę z winem, posiekanymi warzywami i przyprawami. Dodaj mięso pokrojone w 3 - 4 cm kostki i pozostaw do zamarynowania pod przykryciem w lodówce na około 8 - 10 godzin. Po upływie czasu marynowania mięso dokładnie osuszamy papierowymi ręcznikami. Następnie należy obtoczyć kawałki mięsa w mące i odstawić na bok. W dużym rondlu roztop masło z oliwą i obsmaż mięso na dużym ogniu. Deglasujemy winem z marynaty (bez warzyw) i gotujemy przez ok. 1 godzinę na średnim ogniu. Teraz możesz dodać warzywa i przyprawy z marynaty, sól i pieprz. Gotuj gulasz jeszcze przez 2 godziny, aż mięso zmięknie, a sos zgęstnieje. Karbondadę podawaj na gorąco z polentą. Życzymy dobrego apetytu i dobrej zabawy! Podziękowania dla Paoli z naszego włoskiego zespołu za ten przepis i artykuł.

2022-10-04T00:00:00+02:00 2022-10-04T00:00:00+02:00 https://www.piccantino.pl/info/magazyn/miod-wartosciowa-slodycz Piccantino polska@piccantino.com https://www.piccantino.pl/ Oczywiście miód zawiera dużo cukru — do 75 procent — głównie w postaci fruktozy i glukozy. Jest on jednak jedną z najlepszych alternatyw dla tradycyjnego cukru. Liczne badania wyjaśniają, dlaczego warto zacząć stosować cukier. W zależności od odmiany miód zawiera cenne minerały, pierwiastki śladowe, witaminy, enzymy i fitochemikalia, np. związki fenolowe. Badania prowadzone na całym świecie wielokrotnie wykazały jego korzyści zdrowotne. Jednak konkretne właściwości – takie jak właściwości wspomagające gojenie lub działanie antybakteryjne – nie mogą zostać ogólnie potwierdzone. Z oczywistego powodu: wyniki różnią się w zależności od rodzaju miodu. Dlatego też przy wyborze miodu warto zwrócić uwagę na smak i testować wiele jego odmian, aby znaleźć swoją ulubioną. Pierwszą pomocą przy podejmowaniu decyzji byłaby wstępna klasyfikacja na miód kwiatowy i miód spadziowy: Dużo dobrego z malutkich skrzydeł Miód kwiatowy może być jednorodny lub mieszany. Miód jednoodmianowy musi zawierać co najmniej 51 procent określonego gatunku rośliny. Najczęściej pszczelarze umieszczają ule w pobliżu dużych drzewostanów roślinnych - np. bory świerkowe, łąki koniczynowe, pola rzepakowe - w okresie, gdy wybrane rodzaje roślin kwitną. Odsetek ten może wtedy być znacznie wyższy niż 51 procent. Miód wielokwiatowy lub miód mieszany to przeciwieństwo: produktem końcowym jest połączenie z różnych kwiatów. Dlatego większość miodów kwiatowych zawiera więcej składników, niż miody pochodzące z jednej odmiany roślin. Dodatkowo miody kwiatowe są uważane za bardziej przyjazne dla środowiska. Szczególne znaczenie ma mleczko pszczele: pyłek kwiatowy od pszczół karmicielek jest wzbogacany enzymami z ich własnych gruczołów w celu uzyskania pokarmu larwalnego dla przyszłej matki pszczół. Miód z tej mieszanki jest uważany za „pszczeli Superfood”, ponieważ ma wysokie stężenie specjalnych aminokwasów, minerałów i witamin. Kupując miód możemy często spotkać dodatkową informację "letni" lub "wiosenny" - jest to oznaczenie okresu kwitnienia. Pod względem smaku paleta waha się od kwiatowej do owocowej i kwaśnej, od łagodnie słodkiej do pikantnej i gorzkiej. Jako bezpośredni produkt naturalny miód podlega naturalnym wahaniom – każdy rocznik jest tak wyjątkowy, jak jego kwiat. Miód spadziowy - od mszyc i pszczół Kiedy mszyce żywią się sokami roślinnymi i trawią je, wydzielają niezwykle słodki produkt końcowy: spadź. Pszczoły zbierają ten cenny syrop jako alternatywę dla nektaru. Pochodzi on głównie z lasów o dużym udziale drzew iglastych. Rezultatem jest miód, który zachwyca szczególnie ciemnym, często czerwonawo połyskującym kolorem i świetnie smakuje: pikantny i słodowy, często z wyraźną lukrecją lub delikatnym mentolowym finiszem. W sklepach miód spadziowy często nazywany jest miodem leśnym. Jeśli pochodzi z lasów liściastych, nazywany jest również miodem liściastym; jeśli pochodzi głównie z jodły pospolitej, jest uznawany za magiczny „miód jodłowy”. Oprócz wyraźnej różnorodności aromatów miód spadziowy wyróżnia się doskonałą konsystencją: przez długi czas pozostaje bardzo płynny. Miód spadziowy idealnie nadaje się zatem do przetwarzania w napojach, marynatach, polewach lub jako wartościowa dekoracja – np. w przystawkach słono-słodkich z kozim serem i boczkiem. Pasuje również do szczególnie aromatycznych warzyw, takich jak zielona papryka czy czerwona cebula. Czy miód jest wegański? Nie do końca. Weganie wolą unikać miodu. Również dlatego, że pszczoły przelatują niezliczone kilometry, aby uzyskać 500 gramów tego wyjątkowego przysmaku. W wielu poważnych obliczeniach mówi się o nawet 2,5 okrążeniach dookoła Ziemi. Dlatego też zwolennicy diety wegańskiej częściej wybierają alternatywy tego produktu. W sklepach pojawiło się kilka wariantów tzw. "miodu mniszkowego". Jest to wyrób, który znały i produkowały już nasze babcie i prababcie, i który jest tak naprawdę syropem z kwiatów mniszka lekarskiego i cukru. Jego receptura nie zawiera prawdziwego miodu. Warto zauważyć, że te wegańskie, alternatywne produkty nie zawierają wartościowych składników, z których słynie prawdziwy miód pszczeli. Niezależnie od odmiany - miód to niezwykły, naturalny produkt, który zasługuje na wielki szacunek: jest darem natury!

2022-09-21T00:00:00+02:00 2022-09-21T00:00:00+02:00 https://www.piccantino.pl/info/magazyn/cztery-jesienne-przepisy Piccantino polska@piccantino.com https://www.piccantino.pl/ Przepis 1: Udka sarny z czarnymi oliwkami Przyprawa: mieszanka przypraw "Skarby lasu" Ekologiczna receptura dla smakoszy autorstwa Konrada Geiger Przygotowanie: czas: 25 minut / czas gotowania: 1 godzina / czas parzenia: 40 minut Składniki dla 4 osób: 1,2 kg udźca sarny, 50 g czarnych oliwek przekrojonych na pół i wydrylowanych, 2 łyżki mieszaki przypraw „Waldeslust”, 120 g masła, 10 ml wina porto, 50 ml wywaru wołowego, 3 łyżki oliwy z oliwek, 600 ml wywaru wołowego, 100 g grubej polenty, 2 g suszonych borowików w plasterkach, 1 łyżka crème fraîche, „sycylijska sól kamienna” z młynka, pieprz „Trio Noir” z młynka, starta gałka muszkatołowa Herbaria Udziec sarniny gotowy do przetwarzania nadziać oliwkami i obficie natrzeć mieszanką przypraw "Waldeslust". Smażyć na maśle ze wszystkich stron i gotować w piekarniku w temperaturze 185°C przez 20 minut, często polewając sosem z pieczeni. Położyć dziczyznę na talerzu, przykryć folią aluminiową i odstawić. Sos: odcedzić sos, dodać porto i bulion wołowy i wygotować do zmniejszenia objętości o połowę. Na koniec dodać oliwę za pomocą miksera ręcznego. Aby przygotować polentę z borowików należy zagotować 300 ml bulionu wołowego i borowiki. Wymieszać polentę z resztą zimnego bulionu. Następnie wymieszać mieszaninę polenty z gotującym się bulionem. Przykryć i gotować delikatnie na małym ogniu przez około 30 minut, często mieszając. Doprawić solą kamienną, pieprzem i gałką muszkatołową, a następnie dodać crème fraîche. ************************************************** ********************************************* Przepis 2: Pyszne Rösti (placek ziemniaczany) Przyprawa: mieszanka przypraw "Rozkosz dla podniebienia" Składniki na 1 duże Rösti (z sałatką dla 3-4 osób) 1 kg ziemniaków gotujących się na twardo 2 łyżki mieszanki przypraw "Gaumenschmaus" 5-6 łyżek oliwy z oliwek 200 g creme fraiche, kwaśnej śmietany lub jogurtu sól, pieprz Trio Noir Ziemniaki dokładnie umyć, gotować w garnku z osoloną wodą przez 20-30 minut, w zależności od ich wielkości – szczypta kminku Herbaria z gór Lippe nie jest konieczna, ale sprawi, że ziemniaki będą jeszcze lepsze. Ziemniaki odcedzić, ostudzić i odstawić na jeden dzień. Ziemniaki zetrzeć na grubych oczkach tarki - najlepiej na blacie, aby paski ziemniaków nie zostały zmiażdżone. Doprawić ziemniaki mieszanką "Gaumenschmaus", bardzo dokładnie wymieszać. Rozgrzać 3 łyżki oliwy z oliwek na dużej, nieprzywierającej patelni. Ułożyć ziemniaki grubą warstwą na patelni i delikatnie uformować na równomiernie gęsty placek ziemniaczany. Piec na średnim ogniu przez 12 minut, aż będzie chrupiący — w piekarniku z ustawieniami ciepła 1-9, zazwyczaj najlepszy jest poziom 6. Przykryj ten placek ziemniaczany odpowiednią, płaską pokrywką garnka lub dużym talerzem, odwróć śmiało i szybko i w ten sposób wyjmij z patelni. Następnie dodaj trochę świeżego oleju na pustą patelnię i połóż placek ponownie na patelnie. Smażyć przez 12 minut. Wyłóż na talerz do ciasta lub drewnianą deskę i pokrój na kawałki. Dopraw creme fraiche solą i Trio Noir i placki ziemniaczane są gotowe do podania z sałatką. Wskazówka: placek ziemniaczany z gotowanych na twardo ziemniaków w mundurkach są nie tylko bardzo szybkie do zrobienia, ale również pysznie smakuje. ************************************************** ********************************************* Przepis 3: Zupa Dyniowa Przyprawa: mieszanka przypraw "Król dyni" Ekologiczna receptura dla smakoszy autorstwa Konrada Geiger Przygotowanie: czas: 30 min / czas gotowania 1 godzina Składniki dla 4 osób: 500 g dojrzałej dyni Hokkaido, 2 łyżki ghee (masło klarowane), 1 pokrojona w kostkę cebula, 1 pokrojony w kostkę ząbek czosnku, 1 l wywaru warzywnego, 250 ml mleka kokosowego, 2 łyżki mieszanki przypraw "Król dyni", sycylijska sól kamienna z młynka Dynię umyć, pokroić w ćwiartki, usunąć środek i piec w piekarniku w temperaturze 170°C przez 45 minut. Miąższ pokroić na małe kawałki. Podgrzać ghee, dodać cebulę i czosnek i smażyć przez 5 minut, aż stanie się przezroczysta. Dodać dynię, podsmażyć, wlać bulion i mleko kokosowe. Gotować na wolnym ogniu przez ok. 15 minut, drobno zmielić, doprawić mieszanką "Król Dyni" i solą kamienną. Wskazówka: świeży chleb wiejski lub grissini, wypiekane z naszymi przyprawami do chleba Herbaria idealnie pasują do tej zupy. Wszystko można znaleźć na naszej stronie internetowej z przepisami. ************************************************** ********************************************* Przepis 4: Risotto Ratatouille z czerwonym winem i „truflowym szczęściem” Przyprawa: mieszanka przypraw "Truflowe szczęście" Ekologiczna receptura dla smakoszy autorstwa Konrada Geiger Przygotowanie: czas: 40 min / czas gotowania 18 min Składniki dla 4 osób: Risotto: 1,5 l bulionu warzywnego, 6 łyżek oliwy z oliwek, 450 g ryżu krótkoziarnistego Arborio, 0,5 l czerwonego wina (np. Barbera d'Alba), 1-2 łyżki mieszanki przypraw "Truffle Luck", 3 łyżki zimnych kawałków masła, 50 g parmezanu Ratatouille: 1 cebula, 2 ząbki czosnku, 1 czerwona papryka, 1 cukinia, 2 pomidory, 1 bakłażan, 1 łyżeczka tymianku Herbaria, "sycylijska sól kamienna" z młynka, 1 pęczek pietruszki Na ratatouille pokrój wszystkie składniki w słupki, lekko posól bakłażany, odstaw na chwilę, a następnie wyciśnij płyn. Na risotto: zagotuj bulion warzywny. W rozgrzanym rondlu wymieszaj ryż z 2 łyżkami oliwy z oliwek, aż stanie się przezroczysty i zalej czerwonym winem. Wlej jedną trzecią bulionu. Pozostały bulion należy stopniowo dodawać do risotto, często mieszając. Gdy ryż się gotuje, podgrzać 4 łyżki oliwy z oliwek na patelni, krótko podsmażyć cebulę, aż będzie przezroczysta. Dodać czosnek i paprykę, wymieszać. Po 1 minucie dodać tymianek, cukinię i bakłażany i smażyć 3-4 minuty. Zerwać i posiekać pietruszkę, wymieszać z warzywami i pokrojonymi w kostkę pomidorami, doprawić do smaku. Po około 18 minutach ryż jest gotowy. Wyjąć z pieca, doprawić mieszanką przypraw "Truffle Luck" i masłem. Ułóż risotto z ratatouille na głębokich talerzach. Zetrzyj parmezan na wierzchu. Danie jest od razu gotowe do podania.

2022-09-13T00:00:00+02:00 2022-09-13T00:00:00+02:00 https://www.piccantino.pl/info/magazyn/dzien-buleczki-cynamonowej Piccantino polska@piccantino.com https://www.piccantino.pl/ Fika. Prawdopodobnie termin, który większość ludzi kojarzy ze Szwecją. A czego nie powinno zabraknąć pijąc biesiadną kawę w Szwecji? Zgadza się: bułeczki cynamonowej! 4 października Szwedzi świętują dzień Kanebullensa - dzień bułeczki cynamonowej! Szwedzi (i Finowie) obchodzą Dzień Bułeczki Cynamonowej od 4 października 1999 roku dzięki Kaeth Gardestedt: ona i Rada Wypieków Domowych pragnęli uczcić tradycję pieczenia w domu. W tym czasie 4 października był również Międzynarodowym Dniem Dziecka. Pomysł polegał na tym, że święto to może być również dniem opieki społecznej. Świętuj z nami w tym roku dzień bułeczki cynamonowej i ciesz się kawą 4 października z najbliższymi i mnóstwem świeżo upieczonych bułek. Oto tradycyjny przepis, który z pewnością zadowoli zarówno młodych, jak i starszych: Przepis na około 40 sztuk Kanelbullar Do ciasta potrzebujesz: 1 kostka świeżych drożdży 150 g masła 500 ml mleka 800 g mąki pszennej 1 łyżeczka soli 90 g cukru pudru 1 ½ łyżeczki nasion kardamonu, zmiażdżonych w moździerzu (ma bardziej intensywny smak; alternatywnie można też użyć zmielonego kardamonu) Do nadzienia należy przygotować: 150 g masła 68 g cukru pudru 1 łyżka mielonego cynamonu Do dekoracji potrzebne będą: 1 ubite jajko Cukier perłowy lub granulowany, jak lubisz Przygotowanie: 1. Roztopić masło, dodać mleko i podgrzać do 37°C. 2. Rozdrobnić drożdże do miski i zalać je mieszanką mleka, mieszając, aby drożdże dobrze się rozpuściły. 3. Dodać sól, cukier, kardamon i większość mąki. Zagnieść ciasto, aż będzie lśniące i gładkie. Przykryć miskę czystą ściereczką lub ściereczką do pieczenia i odstawić ciasto na 30 minut do wyrośnięcia. 4. Nastawić piekarnik na 225°C. Wszystkie składniki na nadzienie dobrze wymieszać. 5. Wygotowane ciasto zagnieść raz na lekko posypanym mąką blacie, a następnie podzielić na dwa równe kawałki. Obie części rozwałkować na prostokąty o wymiarach około 30x45 cm. Rozłożyć na nich nadzienie. 6. Długie boki należy skleić ze sobą. Pokroić w poprzek na paski o szerokości około 2 cm. Paski ciasta skręcić i ułożyć w luźne węzły. Wskazówka: umieść końcówkę pod bułką. 7. Bułeczki układamy na blachach wyłożonych papierem do pieczenia. Należy zwrócić uwagę na większą odległość - ciasto jeszcze urośnie! 8. Blachy odstawić na około 30 minut, posmarować roztrzepanym jajkiem i posypać cukrem perłowym lub granulowanym. 9. Umieścić blachę do pieczenia na środkowej półce piekarnika i piec przez 8 do 10 minut. Pozostawić do ostygnięcia na drucianej podstawce pod czystą ściereczką. Jeśli chcesz jeszcze urozmaicić swoje bułeczki to proszę: Po prostu wymieszaj 100 g drobno posiekanych migdałów z nadzieniem. Lub zastąp cynamon mielonym kardamonem – w ten sposób powstają cudownie aromatyczne bułeczki kardamonowe. A może zamień cynamon na cukier waniliowy?

2022-08-30T00:00:00+02:00 2022-08-30T00:00:00+02:00 https://www.piccantino.pl/info/magazyn/sztuka-aromatyzowania-profesjonalisci-lubia-proste-rozwiazania Piccantino polska@piccantino.com https://www.piccantino.pl/ Auguste Escoffier (1846-1935), genialny kucharz i reformator kuchni, z wielkim sukcesem polegał na prostych sztuczkach: aby zrobić swoją legendarną jajecznicę w London Savoy, a później w Paris Ritz, nadziewał na widelce połówki ząbków czosnku i używał ich do ubicia żółtka i białka jajka. Takie proste wskazówki dotyczące aromatyzowania sprawdzają się również we własnej kuchni. Nic nie działa bez klasyki – olejek aromatyczny Wysokiej jakości oleje spożywcze to gwarancja dobrego smaku w kuchni. Odmiany z dużą ilością własnego aromatu, takie jak te z orzeszków ziemnych lub sezamu, udoskonalą dania bez użycia przypraw. Jednak oleje nabierają również obcych aromatów, np. z ziół, nasion i owoców. Można nawet powiedzieć, że konserwują różne wspomnienia i uczucia: fani Włoch od razu przechodzą w "tryb urlopowy", gdy poczują smak oliwy z oliwek udoskonalonej cytryną. Jeśli chcesz zrobić to sam, potrzebujesz tylko dobrej oliwy z oliwek, dwóch czystych szklanych butelek – lub dwóch pustych, bezwonnych słoików z zakrętką – i pasków skórki z cytryny. Profesjonaliści umieszczają skórkę w ciepłej wodzie na kilka minut, co usuwa gorzkie substancje. Następnie należy je dokładnie osuszyć papierowym ręcznikiem, włożyć do szklanego słoika, całkowicie zakryć olejem i szczelnie zamknąć. Mieszanka musi pozostawać w temperaturze pokojowej przez co najmniej 24 godziny, najlepiej w słonecznym miejscu. Po upływie tego czasu olej filtruje się do drugiego pojemnika za pomocą drobnego sitka. Tak doskonałe oleje do polewania idealnie współgrają np. z dojrzałymi awokado, chrupiącymi bagietkami czy obfitymi sałatkami z chleba, ryżu i makaronu. Odważne kombinacje pobudzają zmysły Goździki to doskonały przykład straconych okazji wszystkich smakoszy: babcia uszlachetniała nimi kompot, sznaps i słodycze o ich niepowtarzalnym aromacie, ale co z daniami pikantnymi? Jeśli lubisz serwować własny rosół, w zależności od ilości, powinieneś dodać od dwóch do trzech ząbków na samym początku wraz ze wszystkimi innymi składnikami i doprowadzić do wrzenia. Jedno słowo: rewelacyjny. Jeśli chcesz rozkoszować się wyjątkowym daniem duszonym w piekarniku: połówki ząbków czosnku należy nadziać goździkami i gotować w sosie warzywnym lub pieczeniowym. Sos serowy i serowe fondue są również świetnymi kandydatami na randkę z goździkami: po prostu dodaj jeden lub dwa i podgrzej - wymarzona drużyna! Suchy dodatek? No pewnie! Sól lub ocet można doprawić suszonym chili. Niektórzy ludzie kręcą nosem, gdy widzą suszone zioła, jednak niektóre zioła dopiero w tym stanie rozwijają swój podstawowy profil aromatu. Pachnąca wskazówka: zioła z dzikich upraw – takie jak greckie oregano – są idealne. Szczególnie cierpkie i ostrzejsze niuanse są łatwiejsze do uchwycenia w ziołach pochodzących z dzikich upraw. Suszone owoce, takie jak morele czy figi, są równie sprytne do aromatyzowania octu: 20 kawałków suszonych owoców, pokrojonych na pół lub ćwiartki, dodaje się do jednego litra octu, najlepiej octu z białego wina. Mieszanka powinna zaparzać się w jasnym, słonecznym miejscu w temperaturze pokojowej przez dwa do trzech tygodni. Poznaj nowe terytorium smakowe Wszystkie stragany z jedzeniem i piekarnie na świecie rozpieszczają nas wspaniałymi aromatami - ludzie zawsze lubili dobrze zjeść. Nie możesz przegapić wspaniałych skarbów, takich jak fasola tonka: łączy w sobie nuty wanilii i cynamonu, tworząc aksamitne, eleganckie doznania na podniebieniu! Ten smak otwiera drzwi do nowych, deserowych wymiarów – doznania gwarantowane. Ale można odkryć również cierpkie smaki: na przykład tradycyjna wiedza wykorzystuje liście karczocha do uszlachetniania zup i sosów. Albo umami, ten niesamowity smak z Japonii, powinien pieścić każde podniebienie. To bardzo proste: dzięki dużej ilości przypraw w proszku oraz sosów przyprawowych dostępnych w sklepach oraz odrobinie wyczucia przy doprawianiu każdą potrawę można doskonale dokończyć - nie inaczej jak umami. Nasza wskazówka na każdą kulinarną sytuację: bądź ciekawy i miej oko – kolejny trend i nowa bomba aromatyczna z pewnością nadejdą.